Decyzja o podjęciu studiów lekarskich powinna być podjęta już na etapie liceum ogólnokształcącego. Potencjalny lekarz, powinien zdać maturę i zakwalifikować się na wybraną uczelnię medyczną. Tych w kraju jest dosyć sporo, aczkolwiek wszystkie prezentują podobny, bardzo rygorystyczny tok nauczania.
Kandydat na lekarza powinien odbyć sześcioletnie studia, po zakończeniu których uzyskuje on tytuł lekarza. Jest on równorzędny z tytułem magistra. W trakcie trwania studiów, 10 semestrów jest przeznaczonych na zajęcia teoretyczne a 2 na praktyki. Często organizatorem takich praktyk jest szpital. Podział na zajęcia praktyczne i teoretyczne jest dość nowy. Inauguracja tego systemu kształcenia miała miejsce dopiero w 2012 roku.
Samo posiadanie tytułu lekarza wcale nie oznacza, że dana osoba może pełnić tą funkcję. Musi ona odbyć 13 - miesięczny staż podyplomowy, w ramach którego uzyska ona konkretną specjalizację. W ramach tych zajęć, zwanych często kursem specjalizacyjnym, przyszły lekarz odbywa zarówno zajęcia teoretyczne, jak i praktyczne. Etap ten zakończony jest Lekarskim Egzaminem Zawodowym. Dopiero wtedy, lekarz specjalista może wykonywać swój zawód.
Tytuł lekarza specjalisty jest honorowany za granicą (w obrębie państw Wspólnoty Europejskiej), na podstawie ustawy z dnia 22 grudnia 2015 roku. Jej treść stanowią przepisy dotyczące uznawania kwalifikacji zawodowych, nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej. Po spełnieniu wszystkich powyższych regulacji, można prowadzić praktykę lekarską również poza terytorium Polski.
Podsumowując, kształcenie lekarzy ma charakter wieloetapowy i najczęściej bardzo restrykcyjny. Niemniej jest to podstawą, do stworzenia kompetentnych i profesjonalnych kadr.
red. feea.org.pl